گزارش اختصاصی | سالگرد شهادت شهید نصرالله تفاوت؛ پاسدار خستگی‌ناپذیر انقلاب

به گزارش ایثارنیوز، نصرالله تفاوت، اردیبهشت ۱۳۳۷ در روستای سرسبز سرولات به دنیا آمد؛ فرزند پنجم خانواده‌ای زحمتکش و مذهبی. از همان دوران کودکی در مکتب‌خانه با قرآن انس گرفت و دوره‌های ابتدایی و راهنمایی را در چابکسر گذراند. او پس از تحصیل در دبیرستان حافظ تنکابن موفق به اخذ مدرک علوم انسانی شد و حتی در آزمون بورسیه دانشکده صداوسیما نیز قبول شد، اما مسیر زندگی‌اش را در مسیر دیگری انتخاب کرد. نصرالله جوانی خوش‌اخلاق، مهربان و محبوب بود؛ برادران و خواهرانش از لبخند همیشگی‌اش، محبت او به کودکان و سفارش دائمی‌اش درباره ولایت‌مداری و پیروی از خط امام خمینی یاد می‌کنند. در روزهای اوج انقلاب در سال ۱۳۵۷، در صف مبارزان علیه رژیم پهلوی و منافقان ایستاد و تمام توان خود را برای دفاع از مردم و انقلاب گذاشت.

او در خرداد ۱۳۵۹ به‌طور رسمی به سپاه پاسداران پیوست و سال بعد با بانویی مؤمنه به نام سیدراضیه محسنی ازدواج کرد. نصرالله بلافاصله پس از ازدواج به جبهه جنوب اعزام شد و در میدان جنگ به سرعت رشد کرد. خوش‌اخلاقی، معنویت و جسارتش باعث شد که به چهره‌ای تأثیرگذار در سپاه رامسر تبدیل شود؛ تا جایی که به «بلبل مرثیه‌خوان سپاه» شهرت داشت. هم‌رزمانش از روحیه بالا، تجربه زیاد و آرامش همیشگی او می‌گویند؛ رزمنده‌ای که در عملیات‌های بزرگی چون فتح‌المبین، بیت‌المقدس و والفجر ۶، مسئولیت‌های مهمی مانند جانشینی گردان، فرماندهی گروهان و حضور در واحد اطلاعات عملیات را برعهده داشت و همیشه با صلابت از پیروزی حق سخن می‌گفت.

این پاسدار دلاور سرانجام در ۹ آذر ۱۳۶۲، در قاسم‌آباد علیا از توابع رودسر، به دست منافقان ترور شد و به جمع یاران شهیدش پیوست. پیکرش را در گلزار شهدای میاندِه چابکسر به خاک سپردند؛ جایی که هنوز نام و یادش زنده است.

وصیت نامه شهید نصرالله تفاوت

شهید نصرالله تفاوت سخنش را با آیات قرآن آغاز می‌کند و یادآور می‌شود که مرگ پایان نیست و زندگی حقیقی در نزد خداست. او تأکید می‌کند که انسان باید همیشه به یاد خدا باشد و راه سعادت را در قرآن، راه انبیا، ولایت‌فقیه و پیروی از امام خمینی جست‌وجو کند. به باور او دنیا آزمونی بزرگ است و تنها کسانی که به قرآن عمل کنند و در خط امام بمانند، رستگار خواهند شد.

او ملت ایران را به وحدت، هوشیاری و اطاعت از امام خمینی دعوت می‌کند و هشدار می‌دهد که دشمنان اسلام از وحدت مردم می‌ترسند. شهید تأکید دارد که انقلاب باید تا اتصال به انقلاب مهدی(عج) ادامه یابد و خون شهدا امانتی است که نباید هدر رود. او مردم را سفارش می‌کند که به یاد مرگ باشند، به قبور شهدا سر بزنند و خانواده شهدا را دلگرم نگه دارند.

در بخش پایانی، وصایای خصوصی خود را مطرح می‌کند: محل دفن در کنار شهید علیزاده، خودداری خانواده از گریه، سخنرانی برادر یا خواهرش در روز دفن، و دعوت از برادر حجازی برای سخنرانی. در پایان نیز همگان را به خدا می‌سپارد و می‌نویسد: خدا، قرآن و خمینی را فراموش نکنید؛ «جان شما جان امام خمینی».